Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μακρινό Βασίλειο ζούσε ένας κακομαθημένος Βασιλιάς. Κάποια μέρα δημιουργήθηκε μεγάλη αναστάτωση επειδή ο Βασιλιάς είχε βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια. Δεν τον εντυπωσίαζε τίποτα πια, ένοιωθε ότι είχε δει όλα τα θαυμάσια πράγματα του κόσμου. Τόσο κακομαθημένος ήταν, που δεν εκτιμούσε τίποτα από όσα είχε. Έτσι, τριγυρνούσε στους δρόμους του Βασιλείου γκρινιάζοντας σε όποιον έβλεπε μπροστά του.

Στη λαϊκή συνάντησε τον ιχθυοπώλη, ο οποίος τον υποδέχτηκε με υποκλίσεις.
"Μεγαλειότατε, τα καΐκια μας πήγαν στα πέρατα των θαλασσών και ψάρεψαν για σας τα σπανιότερα και νοστιμότερα ψάρια του κόσμου. Καραμελόψαρα από τη Μελοθάλασσα! Κοτοϊχθυόπουλα από το Αρχιπέλαγος του Κόκκινου Βράχου! Τσιχλοκαβουράκια από τις μακρινές ακτές της Μποζοϊνδίας! Μπανανογαρίδες από τον Νευρικό Ωκεανό! Περάστε, διαλέξτε ό,τι τραβάει η όρεξή σας!"
"Μπα. Τα βαρέθηκα τα ψάρια σου. Και βρωμάνε." είπε κατσούφικα στον ιχθυοπώλη και προχώρησε πιο κάτω, στο μανάβη. Κι αυτός τον υποδέχτηκε όπως ταιριάζει σε Βασιλιά, με δοξασίες και υποκλίσεις.
"Μεγαλειότατε, οι αγρότες μας έχουν καλλιεργήσει για σας τα σπανιότερα και νοστιμότερα φρούτα και λαχανικά του κόσμου. Αστερόμηλα, Αχλαδοκαρδούλες, Πευκοφράουλες, Γλειφιτζουροκάλαμα, Ροζ και Γαλάζιες Μπανάνες γεμιστές με σοκολάτα, Μακαρονοφάσουλα και υπέροχες Τυροπατάτες!"
"Ουφ. Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο πια;" απάντησε απογοητευμένος στο μανάβη φεύγοντας. Πάρα κάτω ήταν ο έμπορος. Πάλι υποκλίσεις, δοξασίες και καλές κουβέντες.
"Μεγαλειότατε, τα καραβάνια μας πήγαν στα μακρινότερα μέρη του κόσμου και έφεραν για σας τα σπανιότερα και χρησιμότερα πράγματα. Ένα Ψυχοτηλεσκόπιο για να βλέπετε τι αισθάνονται για εσάς οι φίλοι και οι εχθροί σας. Ένα Χαοσέντουκο που μέσα τους μπορείτε να βάλετε τα πάντα, αφού δεν γεμίζει ποτέ. Μια Λεξοσφεντόνα για να στέλνετε τη φωνή σας ακόμα και στο μακρυνότερο μέρος. Μια Μπαλούμερανγκ, η μπάλα που όπου κι αν την κλωτσίσετε γυρίζει πίσω. Μια Ταξιδόσφαιρα, μια υδρόγειος σφαίρα που μπορεί να σας πάει αμέσως σε όποιο μέρος του κόσμου θέλετε να πάτε! Αυτά και άλλα πολλά είναι στη διάθεσή σας!"
"Μπλα μπλα μπλα, αλλά τίποτα δεν μου αρέσει πια" είπε ο κακομαθημένος Βασιλιάς, στενοχωρήθηκε κι ο δύστυχος έμπορος.

Τότε βγήκε διάγγελμα στο Βασίλειο, να το μάθουν όλοι οι υπήκοοι:
"Υπήκοοι του Βασιλείου, ο Μοναδικός Υπέροχος Πολυαγαπημένος Γενναιότατος Δούκας των Βουνών Τσάρος των Θαλασσών Πολυμήχανος Εμπνευστής Υπέρμαχος (κλπ κλπ) σας προσκαλεί να του κάνετε ένα Δώρο, που θα του φτιάξει τη διάθεση. Ο νικητής θα έχει την τιμή να έχει ευχαριστήσει το Βασιλιά του. Η συμμετοχή είναι υποχρεωτική."

Έτσι κι έγινε. Χιλιάδες δώρα κατέφτασαν από όλη τη πολιτεία για να ικανοποιηθεί ο Βασιλιάς. Τι κρίμα, κανένα μα κανένα δεν του άρεσε! Περνούσαν μέρες, περνούσαν εβδομάδες, τα δώρα συνέχιζαν να φτάνουν στην Αυλή, μα ο Βασιλιάς δεν έλεγε να ικανοποιηθεί. Τότε ένας ταξιδιώτης από μια μακρινή χώρα που άκουσε την είδηση, αποφάσισε να κάνει κι αυτός ένα δώρο στο Βασιλιά, κι ας μην ήταν υποχρεωμένος. Το έβαλε σε ένα κίτρινο τετράγωνο κουτί, το τύλιξε με μια κόκκινη κορδέλα και το έστειλε στο Βασιλιά γράφοντας σε ένα χαρτάκι: "Να μην ανοιχτεί ποτέ".

Όταν το μυστήριο δώρο έφτασε στο Βασιλιά, αυτός παραξενεύτηκε όταν διάβασε το χαρτάκι. Μάλιστα, το μήνυμα τον έκανε να θέλει οπωσδήποτε να ανοίξει το κουτί, επειδή του κέντρισε το ενδιαφέρον! Έτσι καθώς καθόταν στο θρόνο, πήρε το κουτί στην αγκαλιά του και τράβηξε την κορδέλα! ΜΠΑΜ! Ένας κρότος, πολύ καπνός και το πρόσωπο του Βασιλιά έγινε κατάμαυρο! Το δώρο είχε σκάσει στα μούτρα του!

Αυτό το πάθημα δίδαξε κάτι στον κακομαθημένο Βασιλιά: όταν θεωρούμε κάτι σίγουρο, τότε δεν το εκτιμάμε και όταν τα έχουμε όλα, κινδυνεύουμε να μην εκτιμάμε τίποτα!

Έτσι από τότε ο Βασιλιάς έμαθε να είναι ικανοποιημένος με τα αγαθά που του προσφέρονται και να μην έχει υπερβολικές απαιτήσεις από τους άλλους ανθρώπους!