Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Οι εκλογές των ζώων

Όταν ο λύκος είχε πια γεράσει, τα ζώα του δάσους συγκεντρώθηκαν για να εκλέξουν τον νέο τους αρχηγό. Ομόφωνα αποφάσισαν ότι αρχηγός θα γινόταν εκείνο το ζώο που θα έπειθε ότι έχει το καλύτερο σχέδιο για να απαλλαγούν από τον κυνηγό, που κάθε τόσο και λιγάκι πήγαινε στο δάσος για να κυνηγήσει.
Προς έκπληξη όλων, η κουκουβάγια όχι μόνο δεν ήταν υποψήφια στις εκλογές, αλλά αρνήθηκε να ψηφίσει κιόλας. Καθόταν στο κλαδί ενός παρακείμενου δέντρου και παρακολουθούσε προσεκτικά την διαδικασία.
Όταν ο λύκος ζήτησε από την κουκουβάγια το λόγο που δεν έθεσε υποψηφιότητα, αλλά και το λόγο που αρνείται να ψηφίσει, αυτή απάντησε στωικά: «Θα ακούσω με προσοχή τα λόγια όλων των υποψηφίων που ανταγωνίζονται για την θέση του αρχηγού του δάσους. Είμαι βέβαιη ότι όλοι οι υποψήφιοι θα είναι άξιοι και ικανοί να λύσουν το πρόβλημα. Ωστόσο είμαι εξίσου βέβαιη ότι στο τέλος κανένας δεν θα επιτύχει.»
Τα ζώα την χλεύασαν, την αποκάλεσαν «μελαγχολική» και «απαισιόδοξη». Η κουκουβάγια ατάραχη τους άφησε στην πλάνη και την άγνοια τους και στάθηκε να παρατηρεί.
Τελικά, υποψήφιοι ήταν ο λαγός, το γεράκι, ο σκαντζόχοιρος, το ελάφι και η αρκούδα. Οι ομιλίες τους ήταν πανηγυρικές, γεμάτες εξυπνάδα, περηφάνια και υποσχέσεις. Καθώς η ακρόαση των υποψηφιοτήτων είχε τελειώσει, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας βρήκε τα ζώα διχασμένα. Και οι πέντε υποψήφιοι είχαν καταφέρει να πείσουν ο καθένας και από ένα μεγάλο αριθμό ζώων. Έτσι, χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες και ο κάθε υποψήφιος κατάστρωσε το σχέδιο του ξεχωριστά, μαζί με τους υποστηρικτές του.
Ο κυνηγός όμως είχε ήδη φτάσει στο δάσος και αναζητούσε το επόμενο θήραμα του. Τότε, και οι πέντε ομάδες επιχείρησαν να εφαρμόσουν το σχέδιο τους, ταυτόχρονα. Το αποτέλεσμα ήταν ατυχές για τα ζώα: Ο κυνηγός κατάφερε να αιχμαλωτίσει αρκετά από αυτά με μεγάλη ευκολία, αφού οι ομάδες μπλέχτηκαν η μια στα πόδια της άλλης.
Όσα ζώα κατάφεραν να γλιτώσουν, έτρεξαν στο ξέφωτο του δάσους με την ουρά στα σκέλια. Μάλιστα, οι πέντε υποψήφιοι αρχηγοί πήγαν στην κουκουβάγια, θυμωμένοι «Μας γρουσούζεψες!» της είπε η αρκούδα «Το κρίμα στο λαιμό σου!» έκραξε το γεράκι.
Η κουκουβάγια με ηρεμία είπε «Δεν αποτύχατε επειδή σας γρουσούζεψα, ούτε καν επειδή είχατε κακά σχέδια. Αποτύχατε επειδή ξεκινήσατε την προσπάθεια με λάθος τρόπο. Έπρεπε να συνεργαστείτε και όχι να ανταγωνιστείτε. Δεν συνεργαστήκατε στο ίδιο σχέδιο, με κοινό στόχο, όλοι μαζί. Δεν ενώσατε τις δυνάμεις σας. Τυφλωθήκατε τόσο από την προοπτική της αρχηγίας, που ξεχάσατε τον κοινό στόχο. Προσπαθούσατε μάταια και χωρίς να έχετε την υποστήριξη των ικανότερων ζώων, κινούμενοι από τον εγωισμό σας, μόνο και μόνο για να αποδείξετε ότι το δικό σας σχέδιο ήταν καλύτερο.»
«Τι έπρεπε να κάνουμε δηλαδή;» ρώτησε η χελώνα.
Και η κουκουβάγια απάντησε με σοφία «Πριν αποφασίσετε να αντιμετωπίσετε τον κυνηγό, έπρεπε να αντιμετωπίσετε και να κατανικήσετε το Εγώ σας.»
Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

Πρώτη μέρα στο Σχολείο

...τι να πεις, δεν ξέρεις. Δύσκολα είναι στην αρχή.
Δάσκαλε, αυτό είναι το παιδί μου, το βλαστάρι μου. Να μου το προσέχεις. Είναι τα πάντα για μένα.
Σήμερα θα γίνεις ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα στη ζωή του. Ξέρω, είναι μεγάλο το βάρος. Μα αξίζει. Είναι στο χέρι σου να σε θυμάται για πάντα με χαμόγελο.
Σήμερα το παιδί μου μπαίνει στον κόσμο σου. Βοήθησε το να τον γνωρίσει καλά, να τον εξερευνήσει. Και στο τέλος θα δεις, τα όρια του κόσμου σου θα πάνε ένα βήμα παραπέρα.
Σήμερα το παιδί μου ξεκινά το ταξίδι της μόρφωσης, ένα ταξίδι με ευγενή προορισμό. Ένα ταξίδι προς την ευτυχία. Πίσω από τα γράμματα και τους αριθμούς, πίσω από τα χρώματα και τους ήχους, βοήθησε το να αναζητήσει την ουσία, τη δημιουργία, τη συνύπαρξη, την αρμονία, την ίδια την ευτυχία.
Άξιζε να υπάρχουμε για να συναντηθούμε.
Το σχολείο δεν είναι άνετα θρανία και καθαροί πίνακες. Το σχολείο δεν είναι φουσκωμένες σάκες και ξυσμένα μολύβια. Το σχολείο είναι στις παρυφές των σχέσεων που δημιουργούν οι δάσκαλοι με τους μαθητές και οι μαθητές μεταξύ τους.
Το παιδί μου είναι μοναδικό. Το παιδί μου δεν είναι καθρέφτης σου ή καθρέφτης κανενός. Το παιδί μου δεν είναι κρίκος στην αλυσίδα σου, ούτε τούβλο στον τοίχο σου. Το παιδί μου είναι ένας νευρώνας που διψά για συνάψεις με τον κόσμο, ένα κύτταρο που αδημονεί να ενσωματωθεί στο κοσμικό γίγνεσθαι.
Βοήθησε το παιδί μου, μην το κρίνεις. Μην το δείχνεις με το δάχτυλο όταν κάνει λάθη. Μην το παινεύεις όταν είναι σωστό. Μάθε το να είναι υπεύθυνο για τις επιλογές του και να δέχεται τις συνέπειες σαν μια ευκαιρία για να φτάσει πιο κοντά στο να γίνει αυτό που είναι.
Ο,τι ζητάει η ευτυχία του κόσμου.
Προφύλαξε το παιδί μου από την αδικία. Δίδαξε του την αξία της καλοσύνης και του σεβασμού. Ενθάρρυνε το να βοηθά όποιον χρειάζεται βοήθεια και να υποστηρίζει το δίκαιο. Αν το παιδί μου είναι δίκαιο και χρηστό, τότε ο κόσμος θα γίνει ένα καλύτερο μέρος.
Χαμογέλα του όσο μπορείς και θα δεις τον κόσμο σου να γεμίζει λουλούδια και χαρές.
Θαυμάζω τη θυσία σου -διότι δάσκαλος νοείται ο άνθρωπος που θυσιάζει το εγώ του για να το προσφέρει ως τροφή στα παιδιά του κόσμου. Είναι ο λευκός καμβάς όπου πάνω του τα παιδιά ζωγραφίζουν το μέλλον.
Δάσκαλε, να μου το προσέχεις. Το παιδί είναι το μέλλον και η ελπίδα όλου του κόσμου.

Βίρα τις άγκυρες!

Το Μικρό Καράβι είναι φορτωμένο με θησαυρούς από την Ελληνική προφορική παράδοση. Ταξιδέψτε μαζί του!

Thalatta Seaside Hotel

Club Agia Anna

Εθνικό Ωδείο Ν.Ψυχικού

Despina's Home Ideas

Κτήμα Πανταζή

Παιδική Βιβλιοθήκη

Παιδικό Μουσείο

Σπαθάρειο