Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Ο χαρταετός

Ο μεγάλος αδερφός μου έφτιαξε έναν αετό,
μου 'δωσε και το σπαγγάκι λίγο εγώ να τον κρατώ.

Τι μεγάλο είχα καμάρι καθώς έβλεπα ψηλά
το χαρταετό με χάρη να κουνάει την ουρά.

Είχε τόση περηφάνια τόση χάρη κι ομορφιά
κι έφαγε όλο μου το σπάγγο στα ουράνια εκεί ψηλά.

Μα εκεί που τον κρατούσα κι ήμουνα όλο χαρά
μπλέχτηκε με έναν άλλο και του κόπηκε η ουρά.

Μπουμ! Και πέφτει στο χορτάρι ο περήφανος αετός
κι ήμουν έτοιμος να κλάψω λες και ήταν ζωντανός.

"Και του χρόνου" λέει η μητέρα "να 'σαστε καλά παιδιά
να πετάξετε και πάλι το χαρταετό ψηλά"!

   
Πατήστε εδώ για να ακούσετε τη μελωδία.

Το γαϊτανάκι

Γύρω γύρω γαϊτανάκι ας χορέψουμε λιγάκι  
στην τρελή αποκριά λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα-α. 
Όλοι μας παιδιά! Όλοι μας παιδιά!

Γύρω γύρω γαϊτανάκι ας χορέψουμε λιγάκι  
με χαρούμενη καρδιά λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα-α. 
Όλοι μας παιδιά! Όλοι μας παιδιά!
 
Γύρω γύρω γαϊτανάκι ας χορέψουμε λιγάκι  
έξω η φτώχεια βρε παιδιά λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα-α. 
Όλοι μας παιδιά! Όλοι μας παιδιά!

Πατήστε εδώ για να ακούσετε τη μελωδία.

Καρναβάλι




Καλώς το καρναβάλι με τους τρελούς χορούς
που ντύνει μασκαράδες μεγάλους και μικρούς,
που ντύνει μασκαράδες μεγάλους και μικρούς!

Καλώς το που σκορπάει κορδέλες κομφετί
είναι για τα παιδάκια η πιο τρελή γιορτή,
είναι για τα παιδάκια η πιο τρελή γιορτή!


Πατήστε εδώ για να ακούσετε τη μελωδία.

Το βαλσάκι


Θα φορέσω τα γιορτινά μου και θα πάω για το χορό,
θα χορέψω με την καρδιά μου το χορό που τόσο αγαπώ!

Ένα βαλσάκι, ένα βαλσάκι, φτερά θα κάνω σαν το πουλάκι,
θα χορέψω με την καρδιά μου το χορό που τόσο αγαπώ!

Με το Γιάννη και με το Γιώργο, με την Άννα και τη Γωγώ,
στο βαλσάκι θα τριγυρίζω κι όμορφα θα χοροπηδώ!

Ένα βαλσάκι, ένα βαλσάκι, φτερά θα κάνω σαν το πουλάκι,
θα χορέψω με την καρδιά μου το χορό που τόσο αγαπώ!


Πατήστε εδώ για να ακούσετε τη μελωδία.

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Τσικνοπέμπτη

Είναι γνωστό ότι για 40 ημέρες πριν το Πάσχα νηστεύουμε, κυρίως το κρέας. Αυτό το διάστημα λέγεται Σαρακοστή. Επειδή είναι δύσκολο να μην τρώμε κρέας επί 40 μέρες, έχει θεσπιστεί μια ειδική μέρα πριν τη Σαρακοστή: η Τσικνοπέμπτη, μια ειδική Πέμπτη όπου μπορούμε να φάμε όσο κρέας θέλουμε!

Η Τσικνοπέμπτη είναι η μέρα που όλοι το "τσικνίζουν". Όταν το κρέας ψήνεται στα κάρβουνα, η μυρωδιά που γεμίζει την ατμόσφαιρα λέγεται "τσίκνα".  Την ίδια μέρα από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα ετοιμάζουν το "παστό" και την "γουρουναλοιφή". Πρώτα βράζουν το λίπος του γουρουνιού ραντίζοντάς το συγχρόνως με νερό. Μετά το σουρώνουν και το φυλάνε μαζί με βρασμένο κρέας σε πήλινα δοχεία. Σε "λεβέτι" βράζουν το κρέας με λίγο κρασί για να βγάλει λίπος. Ρίχνουν και μπαχαρικά για νοστιμάδα, και τα λουκάνικα, αφού τα καθαρίσουν από την καπνιά. Μετά το βράσιμο καθαρίζουν το κρέας από τα κόκαλα, κόβουν τα λουκάνικα και αφού τα τοποθετήσουν σε "λαγήνες" (δοχεία πήλινα), τα περιχέουν με την γουρουναλοιφή για να σκεπαστούν οι μεζέδες. Στον πάτο του λεβετιού (καζανιού) έμεναν οι "τσιγαρίδες" που νοστίμιζαν τα φαγητά (με χόρτα, αυγά, όσπρια). Με το παστό φιλεύουν και τους ξένους μετά το Πάσχα.

Είπαμε τι είναι η Σαρακοστή; Είναι οι 40 μέρες νηστείας πριν το Πάσχα! Η Σαρακοστή ξεκινά την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο. Επομένως η νηστεία αρχίζει τη μέρα που πετάμε τον χαρταετό και τρώμε τα κούλουμα και τελειώνει όταν γυρίζουμε από την εκκλησία τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα για να φάμε μαγειρίτσα!

Πως θα γνωρίζετε πότε πέφτει κάθε χρονιά η Τσικνοπέμπτη; Εύκολο! Η Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας της Αποκριάς (οι εβδομάδες της Αποκριάς ή του Τριωδίου όπως αλλιώς λέγεται, είναι η Προφωνή, η Κρεατινή και της Τυροφάγου). Οπότε όταν αρχίζουν οι Απόκριες να ξέρετε ότι η Τσικνοπέμπτη είναι κοντά!  

Κάθε τόπος έχει τις δικές του συνήθειες εορτασμού της Τσικνοπέμπτης. Μερικές από αυτές είναι:
Τσικνοπέμπτη στη Σκόπελο
Στο χωριό Κλήμα της Σκοπέλου, οι κάτοικοι, αφού φάνε και τραγουδήσουν στα σπίτια 
τους, ξεχύνονται στις γειτονιές και χορεύοντας συγκεντρώνονται όλοι στο 
Πεύκο όπου και συνεχίζουν το γλέντι μέχρι το πρωί.
Τσικνοπέμπτη στην  Πελοπόννησο 
Σε όλη την περιφέρεια την Τσικνοπέμπτη σφάζουν χοιρινά από τα οποία 
φτιάχνονται λογιών λογιών καλούδια. Η πηχτή, οι τσιγαρίδες, τα 
λουκάνικα, η γουρναλοιφή και το παστό είναι ορισμένα από αυτά.
Τσικνοπέμπτη στην Πάτρα 
Στην Πάτρα υπάρχει έθιμο της Κουλουρούς. Η Γιαννούλα η Κουλουρού πιστεύει 
λανθασμένα δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι ο Ναύαρχος Ουίλσον είναι τρελά 
ερωτευμένος μαζί της και το δεύτερο ότι έρχεται να την παντρευτεί. Έτσι 
λοιπόν, ντύνεται νύφη και με την συνοδεία των Πατρινών πηγαίνει στο 
λιμάνι της πόλης για να προϋπαντήσει τον καλό της. Γύρω της ο κόσμος 
ξεφαντώνει και διασκεδάζει με τα καμώματα της.
Τσικνοπέμπτη στην Κοζάνη
Στην Κοζάνη το τσίκνισμα πραγματοποιείται μέσα από την τσίκνα 
που αναδύεται από το αρτυμένο φαΐ, συνήθως κρέας 
(το οποίο σημειωτέων αποκαλείται «φαΐ» στο τοπικό ιδίωμα «Κυριακή 
σήμερα έχουμε φαΐ μι πατάτσις στου φούρνου».
Τσικνοπέμπτη στην Κομοτηνή
Εδώ την Τσικνοπέμπτη καψαλίζουν την κότα που θα φαγωθεί την επόμενη
Κυριακή, δηλαδή την Κυριακή της Αποκριάς. Επίσης τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσουν
αυτήν την ημέρα βρώσιμα δώρα. Ο άντρας στέλνει στην αρραβωνιαστικιά του
μια κότα, τον λεγόμενο κούρκο, ενώ εκείνη του στέλνει μπακλαβά και μια
κότα γεμιστή. Ο έρωτας εξάλλου περνάει από το στομάχι.
Τσικνοπέμπτη στις Σέρρες 
Στις αλάνες ανάβονται μεγάλες φωτιές στις οποίες αφού ψήσουν κρέας, πηδούν 
από πάνω τους. Τέλος κάποιος από την παρέα με χιούμορ, αναλαμβάνει να 
κάνει «προξενιά» ανακατεύοντας ταυτόχρονα την θράκα της φωτιάς με μία 
βέργα. 
Τσικνοπέμπτη στην Κέρκυρα
Η πετεγολέτσα, το πετεγουλιό όπως το λένε οι Κερκυραίοι, δεν είναι άλλο από το γνωστότατο
κουτσομπολιό. Η πετεγολέτσα πραγματοποιείται το βράδυ τής τελευταίας
Τσικνοπέμπτης, στην Πιάτσα κοντά στην τοποθεσία κουκουνάρα, τής πόλης
τής Κέρκυρας. Εδώ στήνεται ολόκληρη παράσταση και συμμετέχουν διάφορες
νοικοκυρές από τα κοντινά σπίτια τής παλιάς πόλης, στην πιάτσα. Στήνεται
ένα πραγματικό, πετεγουλιό, κουτσομπολιό, στα παράθυρα των σπιτιών από
τις νοικοκυρές και με ξεκαρδιστικές ιστορίες βγαίνουν όλα τα άπλυτα εις
την φόρα των υποτιθεμένων πού έπεσαν σε διάφορα αμαρτήματα. Παντρεμένες
με ερωμένους, ανύπαντρες με νόθους ,παντρεμένοι με σχέση με παντρεμένες
όλα τα εν οίκω εν δήμω.

Τσικνοπέμπτη στην Ίο
Στην Ιο το βράδυ της Τσικνοπέμπτης μασκαράδες ζωσμένοι με κουδούνια
προβάτων διασχίζουν με κέφι τη Χώρα, επισκεπτόμενοι σπίτια και
καταστήματα.

Τσικνοπέμπτη στον Πόρο
Την Τσικνοπέμπτη «τσίκνιζαν» το ψητό κρέας για να μυρίσει στη γειτονιά γιορτάζοντας την «κρεατινή» Αποκριά, και μετά την «Τυρινή», οι νέοι έκλεβαν ένα μακαρόνι και το έβαζαν κάτω από το μαξιλάρι τους για να ονειρευτούν ποια θα πάρουν. Εκείνες τις μέρες οι νέοι έφτιαχναν και αερόστατα. Ένα ελαφρύ στεφάνι μια κόλα λεπτό χρωματιστό χαρτί κι ένα στουπί ποτισμένο με πετρέλαιο μέσα σε ένα τενεκεδάκι και ήταν έτοιμα. Τα άφηναν να πάνε ψηλά, και συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλο ποιος θα κάνει το μεγαλύτερο και ποιο θα πάει ψηλότερα.

Τσικνοπέμπτη στη Νάξο
Στα χωριά της Νάξου την Τσικνοπέμπτη εμφανίζονται στους δρόμους νέοι με προσωπίδες, οι λεγόμενοι «Κουδουνάτοι» οι οποίοι έχουν γύρω από τη μέση τους κρεμασμένα κουδούνια και χορεύουν προκαλώντας έντονο θόρυβο, με τους ντόπιους να τους κερνούν αυγά.

Τσικνοπέμπτη στην Τήνο
Στο καφενείο του χωριού Τριαντάρος αναβιώνει το έθιμο του
«Αποκριάτικου Χορού» και του «Αλφαβηταριού της Αγάπης». Οι χορευτές
σχηματίζουν ένα κύκλο και εκ περιτροπής τραγουδούν περιπαιχτικούς
στίχους ακολουθώντας, σύμφωνα με το πρώτο γράμμα κάθε στίχου, τη σειρά
της αλφαβήτο.

Τσικνοπέμπτη στη Σύρο
Στη Σύρο, το Καρναβάλι του δήμου Άνω Σύρου, με αναβίωση παραδοσιακών εθίμων στα σοκάκια του μεσαιωνικού οικισμού, είναι μια από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις του
νησιού με μασκαράδες, τα περίφημα «ζεϊμπέκια», χορούς και ζωηρά
ακούσματα από παραδοσιακά λαϊκά όργανα.

Τσικνοπέμπτη στην Κύπρο
Στην Κύπρο την Τσικνοπέμπτη συγγενείς και φίλοι μαζεύονται σε ένα σπίτι και το ρίχνουν στο γλέντι, στο χορό και στο τραγούδι και στο τσούγκρισμα των ποτηριών με την ευχή "υγείαν και καλόν Πάσχα να φτάσουμεν". Καθένας και καθεμία θα τραγουδήσει το τραγούδι τους, και μετά το φαγοπότι αρχίζουν χοροί Κυπριακοί. Πάνω στη διασκέδαση και το γλέντι κάνουν την εμφάνισή τους μάσκες, ντυμένες με ό,τι πρόχειρο εύρισκαν στο σπίτι, με μουντζουρωμένα πρόσωπα και φορούσαν κουρούκλες, οι άνδρες ντύνουνταν γυναίκες με πορτοκάλια στο στήθος και οι γυναίκες ντύνουνταν με ανδρικά φορέματα ή βράκα. Όλοι προσπαθούσαν να βρουν ποιό πρόσωπο ήταν κάτω απο τη μάσκα και όταν το πετύχαιναν ξεσπούσαν στα γέλια.

Σε όλη την Ελλάδα από άκρη σε άκρη, από την Κεφαλονιά μέχρι την Καλαμάτα και από την Κρήτη μέχρι την Ξάνθη, η Τσικνοπέμπτη σημαίνει γλέντι, χορός και άφθονο κρέας!

Μα νομίζατε ότι είμαστε μόνο εμείς που έχουμε γιορτή για το κρέας; Οι Γερμανοί γιορτάζουν την "Schmutziger Donnerstag" (Βρώμικη Πέμπτη) και οι γαλλόφωνοι την "Mardi Gras" (Λιπαρή Τρίτη), με ανάλογη κρεατοφαγία!


 
Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί

Το "πέτρα, ψαλίδι, χαρτί" είναι ένα γρήγορο και ευχάριστο παιχνιδάκι για παιδάκια από 4 ετών μέχρι... 104 ετών! Παίζεται από τουλάχιστον 2 παίκτες και οι κανόνες είναι πάρα πολύ απλοί:

Όλοι κρύβουν το ένα χέρι τους πίσω από την πλάτη. Καθώς λένε "πέτρα, ψαλίδι, χαρτί", εμφανίζουν το κρυμμένο χέρι έχοντας σχηματίσει ένα από τα παρακάτω:

Πέτρα: σφιγμένη γροθιά
Ψαλίδι: όλα τα δάχτυλα κλειστά εκτός από το μέσο και τον αντίχειρα
Χαρτί: ανοιχτή παλάμη με ενωμένα τα δάχτυλα

Η πέτρα νικάει το ψαλίδι!
Το ψαλίδι νικάει το χαρτί!
Το χαρτί νικάει την πέτρα!

Υπάρχει και παραλλαγή όπου μπορούμε να προσθέσουμε ένα ακόμα αντικείμενο, π.χ. το μολύβι, που νικάει το χαρτί και την πέτρα και χάνει από το ψαλίδι. Εσείς μπορείτε αν θέλετε (βάζοντας τη φαντασία σας) να προσθέσετε όποιο άλλο αντικείμενο θέλετε! 


Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί!!!
  

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Πετάει, πετάει!

Είναι ένα πολύ δημιουργικό παιχνίδι για παιδάκια από 12 μηνών!

Τα παιδιά κάθονται κάτω σχηματίζοντας έναν κύκλο. Για να αρχίσει το παιχνίδι πρέπει όλα τα παιδιά απλώνοντας το χέρι τους να ακουμπήσουν στη μέση του κύκλου το δείκτη τους (ο δείκτης είναι το δεύτερο δαχτυλάκι μας, αυτό που χρησιμοποιούμε για να δείξουμε κάτι!). Τότε η μάνα πρέπει να βρει ένα ζώο ή αντικείμενο που πετάει και να πει π.χ. 
"Πετάει, πετάει η πεταλούδα!"
Τα παιδάκια πρέπει να σηκώσουν το χέρι τους φωνάζοντας "Πετάει!"
 Αν όμως η μάνα πει κάτι που δεν πετάει, π.χ. 
"Πετάει, πετάει το τρένο!" 
τότε τα παιδάκια δεν πρέπει να σηκώσουν το χέρι τους, για να μην χάσουν και να πουν "Δεν πετάει!"

Ειδικά για τους μικρούς φίλους μας από 12-18 μηνών, το παιχνιδάκι αυτό είναι καλό για να μαθαίνουν εύκολες και κοινές λεξούλες όπως πουλάκι, πεταλούδα, μέλισσα, αεροπλάνο, κουνούπι κτλ. 

     
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Τυφλόμυγα

Παιδάκια παίζουν την ψηλαφίνδα!
Ακόμα ένα παιχνίδι με προέλευση από τα αρχαία χρόνια. Τότε λεγόταν χαλκή μυία ή ψηλαφίνδα!

Μέσα σε ένα δωμάτιο τα παιδιά αποφασίζουν ποιoς θα κάνει την τυφλόμυγα και του δένουν τα μάτια με ένα μαντήλι. Ύστερα τα παιδιά σκορπίζονται μέσα στο χώρο και κάποιος δίνει το σύνθημα ώστε η τυφλόμυγα να αρχίσει το ψάξιμο.

Τότε η τυφλόμυγα προσπαθεί απλώνοντας τα χέρια στο σκοτάδι να πιάσει κάποιο από τα παιδιά. Όμως τα παιδιά δεν κάθονται ακίνητα, συνεχώς αλλάζουν θέση για να μην τα πιάσει η τυφλόμυγα! 

Κάποια στιγμή η τυφλόμυγα πιάνει ένα παιδί. Τότε πρέπει ψηλαφίζοντάς το να καταλάβει ποιο παιδί είναι και να πει το όνομά του. Αν το βρει, κερδίζει και αλλάζουν θέση για να συνεχιστεί το παιχνίδι!



      
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Η αλεπού κι ο τράγος

Κάποτε μια αλεπού, για κακή της τύχη, έπεσε μέσα σε ένα πηγάδι. Όπως ήταν φυσικό, δεν μπορούσε να βγεί έξω και έτσι καθόταν στενοχωρημένη προσπαθώντας να σκεφτεί με ποιό τρόπο θα γλύτωνε απο την δύσκολη θέση που είχε βρεθεί.
Ώρα πολλή είχε περάσει, όταν στο πηγάδι πλησίασε ένας διψασμένος τράγος. Βλέποντας την αλεπού μέσα στο πηγάδι την ρώτησε:

-Eίναι το νερό καλό κυρ-αλεπού; Να κατέβω κι εγώ να πιώ που διψάω πολύ;

Η πονηρή αλεπού τότε του απάντησε:

-Το νερό είναι πεντακάθαρο και δροσερό. Μην το σκέφτεσαι καθόλου. Κατέβα να πιείς να ξεδιψάσεις. Εγώ πίνω συνέχεια και δεν το χορταίνω. 

Ο αφελής τράγος, χωρίς να το σκεφτεί καθόλου, πήδηξε μέσα στο πηγάδι και άρχισε να πίνει νερό που όντως ήταν δροσερό και πεντακάθαρο. Ήπιε μπόλικο, με την ψυχή του, μέχρι που ξεδίψασε. Τότε ανακάλυψε ότι αν και μπήκε στο πηγάδι πολύ εύκολα, δεν μπορούσε να βγει από αυτό. Στράφηκε προς την αλεπού και τη ρώτησε αν ήξερε κάποιον τρόπο για να βγουν από το πηγάδι. Η αλεπού, παίρνοντας το πιο αθώο ύφος της, του απάντησε: 

-Αυτό είναι πολύ εύκολο. Θα σταθείς όρθιος στα πισινά σου πόδια, ενώ τα μπροστινά θα τα ακουμπήσεις στα τοιχώματα του πηγαδιού. Θα τεντώσεις προς τα πάνω το λαιμό σου κι εγώ θα σκαρφαλώσω πάνω σου. Όταν βγω έξω από το πηγάδι θα τραβήξω έξω κι εσένα και ο καθένας θα πάρει το δρόμο του. 

Ο τράγος βρίσκοντας σωστά αυτά που του είπε η αλεπού δεν έχασε καιρό και έκανε όπως του είχε πει. Η αλεπού, εύκολα πλέον σκαρφάλωσε πάνω στον τράγο και πήδηξε έξω από το πηγάδι. Μην τηρώντας όμως την υπόσχεσή της άρχισε να απομακρύνεται από το πηγάδι χωρίς να βοηθήσει τον τράγο. Καθώς απομακρυνόταν τον άκουσε πως την κατηγορούσε ότι αθέτησε την υπόσχεσή της και ότι τον εγκατέλειψε μέσα στο πηγάδι. Τότε η πονηρή αλεπού του απάντησε:

-Κυρ’ τράγε μου, αν είχες γνώση όσες τρίχες έχεις στο γένι σου, δεν θα έμπαινες μέσα στο πηγάδι πριν σκεφτείς με ποιον τρόπο θα έβγαινες από εκεί.


 

Ο λαγός και η χελώνα

Ένα ανοιξιάτικο πρωινό ένας λαγός είχε βγεί έξω από την φωλιά του και έτρωγε φρέσκο χορταράκι. Καθώς έτρωγε, είδε να περνάει λίγο πιο κάτω μια χελώνα και του φάνηκε τόσο αστείο το περπάτημά της, που άρχισε να την κοροιδεύει οτι ήταν πιο αργή και από τα σαλιγκάρια. Η χελώνα σταμάτησε, γύρισε προς τον λαγό και του είπε: 

-Τί θα έλεγες να τρέξουμε σε έναν αγώνα δρόμου για να δούμε ποιός είναι πιο γρήγορος απο τους δύο;

Aυτό ήταν! Ο λαγός έπεσε κάτω και άρχισε να χτυπιέται από τα γέλια. Βλέποντας όμως πως η χελώνα παρέμενε σοβαρή, κατάλαβε οτι δεν του το είπε για αστείο και έτσι δέχτηκε την πρόκληση. Η αλεπού, ως καταλληλότερη, όρισε το σημείο που θα ξεκινούσαν τη διαδρομή και το σημείο του τερματισμού.
Ο αγώνας ορίστηκε για το επόμενο πρωινό και πράγματι, οι δύο διαγωνιζόμενοι και πολλά ζώα του δάσους βρίσκονταν πρωί-πρωί στην αφετηρία. Η αλεπού έδωσε το σύνθημα και ο αγώνας ξεκίνησε. Η χελώνα χωρίς να χάσει χρόνο άρχισε να περπατάει, αργά βέβαια, και ήδη είχε καλύψει τα πρώτα εκατοστά της διαδρομής. Ο λαγός βλέποντας τον ρυθμό του αντιπάλου του, και νυστάζοντας μιας και ήταν πολύ πρωί, σκέφτηκε να κοιμηθεί λιγάκι και όταν ξυπνήσει θα έτρεχε όπως μόνο αυτός μπορεί και θα τερμάτιζε σίγουρα πρώτος.
Έτσι η χελώνα συνέχισε να περπατάει, ενώ ο λαγός το έριξε στον ύπνο. Πέρασε αρκετή ώρα και κάποια στιγμή ο λαγός ξύπνησε.

-Καιρός για τρέξιμο, είπε και ξεκίνησε.

Παραξενεύτηκε πολύ που δεν συναντούσε την χελώνα  και για μια στιγμή σκέφτηκε ότι θα είχε εγκαταλείψει τον αγώνα αφού έτσι κι αλλιώς τον είχε χαμένο απο χέρι. Περισσότερο όμως ξέρετε πότε παραξενεύτηκε; Όταν έφτασε στο σημείο τερματισμού και είδε την χελώνα να τον περιμένει μασώντας ένα φυλλαράκι και έχοντας μια έκφραση θριάμβου στο πρόσωπό της.
Έτσι η χελώνα κέρδισε τον λαγό σε αγώνα δρόμου, όχι βέβαια γιατί τρέχει πιο γρήγορα απο αυτόν, αλλά γιατί παρέμεινε πιστή στον σκοπό της και δεν έδειξε όπως ο λαγός αλαζονεία!

Ο Ψεύτης Βοσκός

Ήταν κάποτε ένας βοσκός που είχε ένα κοπάδι με αρκετά πρόβατα και ένα μαντρί έξω από το χωριό του. Κάθε πρωί, οδηγούσε τα πρόβατα σε ένα καταπράσινο λόφο κοντά στο μαντρί και τα άφηνε να βοσκήσουν με την ησυχία τους.
Συνήθως περνούσε την ώρα του παίζοντας με την φλογέρα του, αλλά να που μια μέρα την ξέχασε στο μαντρί. Μη έχοντας τί να κάνει, σκέφτηκε να σκαρώσει μια φάρσα στους συγχωριανούς του. Ανέβηκε σε ένα βράχο και άρχισε να φωνάζει προς την κατεύθυνση του χωριού. «Βοήθεια συγχωριανοί, λύκοι στα πρόβατα μου. Τρέξτε. Βοήθεια!»
Οι άντρες του χωριού άρπαξαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους και έτρεξαν να βοηθήσουν τον βοσκό, που μόλις τους είδε άρχισε να γελάει με το πάθημά τους.
Ο βοσκός, όπως φαίνεται, βρήκε πολύ αστείο αυτό που έκανε, αφού το επανέλαβε 2-3 φορές ακόμα και κάθε φορά οι συγχωριανοί του έτρεχαν να τον βοηθήσουν.
Να όμως που μια μέρα, μια αγέλη πεινασμένων λύκων όρμισαν στο κοπάδι του βοσκού και άρχισαν να το ξεκληρίζουν. Τρομαγμένος ο βοσκός έβαλε τις φωνές και καλούσε σε βοήθεια: «Βοήθεια συγχωριανοί. Λύκοι τρώνε τα πρόβατά μου. Τρέξτε. Βοήθεια!»
Κανείς όμως δεν πήγε να τον βοηθήσει αφού όλοι νομίζανε οτι για άλλη μια φορά ήθελε να γελάσει μαζί τους.
Εκείνη την φορά οι μόνοι που γέλασαν ήταν οι λύκοι.Βρήκαν πρώτης τάξεως φαγητόκαι το έφαγαν με την ησυχία τους.Μόνο έναςανθρωπος εκεί κοντά κάτι φώναζε αλλά όπως είναι γνωστό οι λύκοι δεν γνωρίζουν την ανθρώπινη γλώσσα για να καταλάβουν τί έλεγε και έτσι συνέχισαν ανενόχλητοι το φαί τους .
Αυτά παθαίνει λοιπόν, όποιος λέει ψέματα!

   


Βίρα τις άγκυρες!

Το Μικρό Καράβι είναι φορτωμένο με θησαυρούς από την Ελληνική προφορική παράδοση. Ταξιδέψτε μαζί του!

Thalatta Seaside Hotel

Club Agia Anna

Εθνικό Ωδείο Ν.Ψυχικού

Despina's Home Ideas

Κτήμα Πανταζή

Παιδική Βιβλιοθήκη

Παιδικό Μουσείο

Σπαθάρειο